دوستان و همشهریهایی به من بیغام داده و خواهش کرده اند بهترین راه کسب درآمد را برایشان بنویسم . من نمیدانم برای حه باوحود دانشمندان و صاحبنظران زیادی که ما در مملکت و مخصوصا اردبیل داریم اینها از من بی سواد سوال میکنند و بهمین دلیل نمیخواستم حوابی بذهم اما این منزلمان مادر گضنفر میگوید گناه دارد و عقیده دارد که بهتر است من به آنها باسخ داده و آنرا بعنوان عیدی ارمغان نمایم. خوب منهم حواب میدهم ولی باز هم تقاضا مینمایم سوالات سخت سخت نکنید زیرا بیحاره این شیخ حسن ما خیلی خسته می شود تا آنرا بنویسد. بنظر من افراد به دو طریق درآمد کسب مینمایند. یکی اینکه به کاری یا شغلی رو میاورند مثلا بعضیها عمله یا بنا هستند یا مغازه دارند یا مستخدم دولت شده اند و امثالهم. اینها اغلب نان بخور و نمیری دارند و هرگز هم از راه دآمد خودشان صاحب ثروتهای زیاد نمی شوند. همینقدری هست که نانی بخورند و از گرسنگی نمیرند . بعضیها ممکن است وارث ثروتی از درگذشتگانشان بشوند ولی این ربطی به درآمد خودشان ندارد و آن کسی نیز که این میراث را باقی گذاشته معلوم نیست از کدام راهی به آن مال رسیده است. بگذریم. دسته دیگری از مردم میگویند این کسر شان ما میباشد که در سرمای زمستان و گرمای تابستان برویم و بلا نسبت شما مثل خر کار بکنیم. بهتر است که دیگران کار کنند و ما قسمتی یا تمام درآمدشان را بگیریم و با آن در کمال رفاه و آسایش زندگانی نموده به زمین و زمان فخر بفروشیم. البته این حرف را با این سادگی و روشنی نمیگویند زیرا در آنصورت کسی به آنان دیناری هم نخواهد داد ولی با عباراتی دیگر و توصل به حقه های دیگری همین معنی را میرسانند. اینها را در ظاهرشان مردم به افرادی خداشناس و روحانی و مذهبی می شناسند اما در حقیقت دزدان مافیایی میباشند. شگرد کارشان هم این است که با بهانه قرار دادن یکی از امامان معصوم یا بیامبران اولوالاصل یا حتی مردکی مثل باب فرقه ای مذهبی تاسیس مینمایند و مدتی با تمام حقه بازیهای ممکن برایش تبلیغ نموده و ادعای معحزت و کراماتی را مینمایند و آنوقت مردم بیحاره و نادان و زودباور حرفهایشان را قبول کرده با گشاده دستی به آنها صدقه و بیش کشی تقدیم مینمایند . قبول ندارید به اطرافتان نگاه کنید و طرفداران و فداییهای فرقه اسماعیلیه . حنبش بابیگری . دراویش نعمت الهی و علی الهی . شاهدان یهوه و خیلیهای دیگر را ببینید . تازه قابل توحه است که بعدا کسانی از درون همین فرقه ها که به حقیقت مطلب و بوحی ادعاها واقف هستند به اصطلاح انشعاب مینمایند و برای خودشان دکانی تازه تاسیس مینمایند مثل بهاییها که به بابی و ازلی و غیره تقسیم شده اند. حالا من نمیخواهم مطلب به درازا بکشد ولی خودتان میتوانید دیده هایتان را باز نموده و حقایق را ببینید. البته اگر بتوانید زیرا هنگامیکه به اصطلاح ایدیولوزی مطرح میشود عقل از کار میافتد.
